Το Ειρηνοδικείο Αλεξανδρούπολης ερμήνευσε το θέμα του τρόπου υπολογισμού του επιτοκίου καταβολής δόσεων, στο πλαίσιο των ρυθμίσεων του Ν. 3869/2010.
Η υπόθεση αφορούσε οφειλέτη που εντάχθηκε στις διατάξεις του ν. 3869/2010 και ρυθμίστηκαν τα χρέη του για χρονικό διάστημα 36 μηνών με τον ορισμό μηδενικών μηνιαίων καταβολών ως προς τη ρύθμιση του άρθρου 8 του Ν. 3869/2010 και εξαιρέθηκε της εκποίησης η κύρια κατοικία του, για τη διάσωση της οποίας ρυθμίστηκαν μηνιαίες καταβολές προς την πιστώτρια τράπεζα.
Η αποπληρωμή του συνολικού κεφαλαίου, που ορίστηκε για την διάσωση της πρώτης κατοικίας του αιτούντος, ορίστηκε να γίνει εντόκως, χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου που ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδοτήσεως της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Το ζήτημα που τέθηκε έγκειται στο κατά πόσο το επιτόκιο θα πρέπει να υπολογίζεται στην εκάστοτε μηνιαία δόση ή στο συνολικό κεφάλαιο. Στο πλαίσιο αυτό, το δικαστήριο επεσήμανε ότι βασικός στόχος του Ν. 3869/2010 ήταν η διάσωση της κύριας κατοικίας του υπερχρεωμένου δανειολήπτη, όπου αυτή υφίσταται. Επιπλέον, η επιλογή της εκούσιας δικαιοδοσίας, με το ευρύ ρυθμιστικό της πεδίο και τις πέραν του συζητητικού συστήματος εξουσίες που παρέχει στον δικάζοντα, σαφώς υποδηλώνει ότι απομακρυνόμαστε έστω ως ένα βαθμό από την τραπεζική ορολογία με τη στενή έννοια. Αλλά και ο ίδιος ο νόμος αναφέρει ότι οι μη εμπραγμάτως εξασφαλισμένες οφειλές σταματούν να εκτοκίζονται, πράγμα που δεν συνάδει με τα τραπεζικώς ισχύοντα.
Θα πρέπει, επομένως, να γίνει δεκτό ότι ο Νομοθέτης, ορίζοντας το ανωτέρω αναφερόμενο επιτόκιο ουσιαστικά είχε υπόψη του την μεταβαλλόμενη σε βάθος χρόνου αξία του χρήματος, ήτοι την αξία που θα είχε η ορισθείσα μηνιαία δόση στο πέρασμα των ετών, κατά τα οποία διαρκεί η υποχρέωση καταβολής του άρθρου 9 παρ. 2 του Ν. 3869/2010, ήτοι μετά από 20 έως 35 χρόνια, ανάλογα με την περίπτωση. Ως εκ τούτου, και λαμβανομένου υπόψη του γενικότερου σκοπού του Ν. 3869/2010, ο οποίος είναι πρωτίστως η επανένταξη του υπερχρεωμένου πολίτη στην οικονομική και κοινωνική ζωή με την επανάκτηση της οικονομικής ελευθερίας που συνεπάγεται η εξάλειψη των χρεών που αδυνατεί να αποπληρώσει, θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι το επιτόκιο θα υπολογίζεται στην εκάστοτε μηνιαία δόση που επιβλήθηκε από το Δικαστήριο, διότι μόνο έτσι εξυπηρετείται ο παραπάνω σκοπός του Νόμου.